Święty Antoni…

Święty Antoni [13.06.] to patron mojej poprzedniej parafii. Oto co o Nim napisał  obecny,  nasz Ksiądz Proboszcz;

„Niesłabnąca żywotność kultu św. Antoniego Padewskiego w naszej parafii jest zrozumiała i oczywista. Stąd zbliżające się liturgiczne wspomnienie „byłego” Patrona zachęca do kolejnej refleksji inspirowanej jego życiem, a dokładniej dwoma legendami, które z pewnością są dobrze znane.

Pierwsza z nich opowiada, jak to brat Antoni został wysłany przez przełożonych do Rimini, z poleceniem nauczania i nawracania heretyków, którzy w tym mieście mieli wielu zwolenników. Jego słowa jednak, pomimo natchnionych zdolności naszego świętego, nie przekonały słuchaczy, którzy nawet przepędzili go, złorzecząc i mówiąc, aby się wyniósł z miasta. Wówczas Antoni, nie zrażony niepowodzeniem, poszedł nad rzekę, która w okolicach Rimini wpadała do Morza Adriatyckiego. Zwracając się do wód rzeki zaczął przemawiać: „Słuchajcie słowa Bożego, wy, ryby morskie i rzeczne, jeżeli heretycy nie chcą go słuchać!”. Gdy tylko wypowiedział te słowa, do brzegu zbliżyło się mnóstwo ryb różnej wielkości i gatunków, za równo rzecznych jak i morskich. Wszystkie wystawiły głowy nad poziom wody i zwróciły się ku świętemu  Antoniemu, który polecił im, aby ustawiły się przed nim według wielkości, z przodu najmniejsze, zaś z tyłu największe. Tak też uczyniły. Następnie zaczęły słuchać jego słów, odpowiadając na znak zrozumienia skłonami głowy. Im dłużej święty Antoni przemawiał, tym więcej ryb przybywało. Widząc takie zjawisko mieszkańcy Rimini, a tym bardziej heretycy, nie mogli pozostać obojętni, toteż zaczęli przychodzić i przysłuchiwać się niecodziennemu nauczaniu głoszonemu przez tak zdolnego kaznodzieję oraz zobaczyć tak niezwykłe audytorium. Po skończonym kazaniu ryby odpłynęły, dla okazania swej radości wyskakując z wody, natomiast ludzie prosili Antoniego, aby pozostał w mieście i dalej głosił kazania. Doszło do tego, że Antoni nawrócił heretyków i zdobył przychylność wszystkich mieszkańców Rimini.

Drugie opowiadanie opisuje wydarzenie, które moglibyśmy nazwać powtórką

albo raczej nowym Zesłaniem Ducha Świętego…”

Wiosną 1228 roku Antoni wybrał się do Rzymu do swego przełożonego generalnego, który prosił go o pomoc. W tym czasie był już znanym i cenionym kaznodzieją, a jego sława dotarła również do uszu papieża Grzegorza IX. Poproszono go więc o wygłoszenie nauki w obecności Ojca Świętego i kolegium kardynałów. Pochodzili oni z różnych krajów i każdy z nich posługiwał się własnym językiem, greckim, łacińskim, francuskim, niemieckim, angielskim i innymi. Antoni, natchniony przez Ducha Świętego, wyjaśniał Słowo Boże z takim zapałem, mądrością i zdolnością, że wszyscy słuchacze, choć wywodzili się z różnych narodów, rozumieli jego słowa, tak jakby mówił w ich własnym języku. Wszyscy byli zdumieni. Wydawało się, że został odnowiony dawny cud Pięćdziesiątnicy, gdy za sprawą Ducha Świętego apostołowie przemawiali różnymi językami. Kardynałowie z podziwem mówili jeden do drugiego: „Czyż ten, który przemawia, nie jest Portugalczykiem? Jak więc słyszymy w jego mowie nasze własne języki.?. Także sam papież zachwycony głębią jego słów, powiedział: „Rzeczywiście, ten jest arką Testamentu i biblioteką Pisma świętego”.

Obydwie historie przypominają ciągle aktualny postulat, by ożywić w sobie pragnie-

nie i potrzebę słuchania Boga. A skoro wierzymy, że Biblia jest słowem Boga, można

zastanowić się nie tylko nad tym, co zrobić, by częściej sięgać po Pismo Święte,

ale także by czytając Biblię, naprawdę słuchać i usłyszeć Boga. Chodzi o taką lekturę Pisma świętego, dzięki której zacznie ono do nas przemawiać i dzięki której odkrywać będziemy i Boga, i siebie samych.

Warto przyjąć kilka podstawowych założeń. Po pierwsze, usłyszenie tego, co ktoś

ma nam do powiedzenia, wymaga zawsze czasu i pewnej uwagi z naszej strony. Podobnie jest z czytaniem Pisma świętego. Nie da się go czytać w pośpiechu. Po drugie, gdy po raz pierwszy z kimś się spotykamy, potrzeba dowiedzieć się, kim jest

nasz rozmówca. Czasem trzeba wysłuchać historii jego życia lub przynajmniej opowiadania o wydarzeniach, które pomogą zrozumieć to, co ma nam do powiedzenia. Podobnie ma się rzecz z Biblią. Choć jest ona słowem Boga, jest jednocześnie słowem spisanym przez konkretnych ludzi.

W praktyce oznacza to poważne traktowanie ludzkich autorów Pisma świętego,

co zakłada pewien wysiłek zdobycia niezbędnych informacji o historii, kulturze,

języku, symbolice i sposobach pisania jej ludzkich autorów. Warto sięgać po coraz bardziej dostępne słowniki, encyklopedie i komentarze biblijne. Idealnie byłoby, gdybyśmy mogli częściej wspólnie rozważać Biblię. A może już czas na powstanie w naszej parafii kręgu biblijnego?”

Dlaczego o tym piszę? Za tydzień w byłej parafii będzie odpust. W naszych planach jest wyjazd nad morze, więc ominie nas ta uroczystość.  3 października 2014 r. w Padwie mieliśmy odprawioną mszę św. [w czasie pielgrzymki] w intencji;

za wstawiennictwem św.Antoniego prośba o Boże błogosławieństwo i szczęśliwe [bez powikłań] przyjście na świat naszych wnuków; Miłosza i Rysia. Chłopcy, dzięki Bogu,  rosną zdrowo i są naszą dumą. [Z Rysiem  planujemy wyjazd nad morze 17 czerwca]. Dzięki Ci Boże za wysłuchanie naszej prośby. 

P.S > gdyby mnie dłużej nie było -zostawię Wam do posłuchania;

Niezwykła skuteczność modlitwy: Jezu, Ty się tym zajmij

http://www.fronda.pl/a/niezwykla-skutecznosc-modlitwy-jezu-ty-sie-tym-zajmij,111134.html